ਇਹ ਸਾਰੀ ਘਟਨਾ 'ਤੇ ਜੇ ਸਰਸਰੀ ਜਿਹਾ ਧਿਆਨ ਮਾਰਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸੱਭ ਤੋਂ ਮੁੱਖ ਦੋਸ਼ੀ ਬੱਸ ਦਾ ਡਰਾਇਵਰ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਹੈ। ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਾਕੀ ਚਾਰ ਜਣਿਆਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਕਾਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨੀਂ ਕਿਸੇ ਗਰੀਬ ਰੇੜ੍ਹੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਟ ਮਾਰ ਕਰਕੇ ਲੁੱਟਿਆ। ਫਿਰ ਸ਼ਰਾਬ ਵਗੈਰਾ ਪੀ ਕੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਬਾਕੀ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਰਲਕੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦਿੱਤਾ। ਜੇ ਬੱਸਾਂ ਗੱਡੀਆਂ ਵਾਲੇ ਹੀ ਬੇਈਮਾਨ ਹੋ ਜਾਣ ਤਾਂ ਫੇਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਹੋਰ ਕਿਸ ਸਵਾਰੀ ਵਾਲੇ 'ਤੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ?
ਸਜ਼ਾ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਹੋਵੇ: ਹੁਣ ਰਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਦੇਣ ਦੀ ਗੱਲ, ਉਹ ਕਈ ਤਰਾਂ ਦੇ ਸੁਝਾਅ ਲੋਕ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਅਨੁਸਾਰ। ਪੀੜਿਤ ਲੜਕੀ ਦਾਮਿਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਦ ਦੋਸ਼ੀਆਂ 'ਤੇ ਕਨੂੰਨ ਦੀ ਧਾਰਾ ਵੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਕਤਲ ਵੀ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੋਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਪੁੰਸਕ ਕਰਨ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ,ਕੋਈ ਤੀਹ ਸਾਲ ਦੀ ਲੰਬੀ ਸਜ਼ਾ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਹੁੱਤੇ ਲੋਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਫੰਦਾ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਨ ।
ਹੁਣ ਪਹਿਲੀ ਸਜ਼ਾ ਨਿਪੁੰਸਕ ਵਾਲੀ ਇਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਇਕੱਲਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸਗੋਂ ਅੱਤ ਦਰਜੇ ਦੇ ਤਸੀਹੇ ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਨਗਨ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਮਰਿਓ ਸਮਝਕੇ ਜਾਂ ਮਰਨ ਲਈ ਇੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਰਦੀ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਪੁੱਲ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚੋਂ ਭੁੰਜੇ ਵਗਾ ਮਾਰਿਆ। ਜੋ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੌਤ ਨਾਲ ਇੰਨੀ ਠੰਡ ਵਿੱਚ ਤੜਫਦੇ ਰਹੇ।
ਦੂਜੀ ਤੀਹ ਸਾਲ ਵਾਲੀ ਲੰਬੀ ਸਜ਼ਾ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਲ਼ੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਲਈ ਥੋੜ੍ਹੀ ਹੈ। ਨਾਲੇ ਉਸ ਸਜਾ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਚਾਣਸ ਜੇਹਲੋਂ ਛੁੱਟ ਜਾਣ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਸੰਗੀਨ ਜੁਰਮਾਂ ਦੇ ਕਰਿੰਦੇ ਫਿਰ ਉਹੀ ਕਾਰੇ ਕਰਨ 'ਤੇ ਉੱਤਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਹੋ ਜਿਹੇ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਕੇ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਗਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਕਰਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ-ਏ-ਮੌਤ ਲਾਜ਼ਮੀ ਮਿਲਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਰੇਆਮ ਦਿੱਨ ਨੂੰ ਚੁਰਾਹੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਉੱਚੀ ਚੀਜ ਨਾਲ ਟੰਗ ਕੇ ਜਿਵੇਂ ਕਰੇਨ ਵਗੈਰਾ ਨਾਲ (ਜਿਵੇਂ ਏਸ਼ੀਆ ਦਾ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇੱਥੇ ਨਾਂ ਲਿਖਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ) ਇਸ ਤਰਾਂ ਟੰਗ ਕੇ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸੱਤ ਦਿੱਨ ਲਮਕਦੀਆਂ ਰਹਿਣ ਦੇਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਾਲੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਾਰੇ ਟੀ-ਵੀ ਚੈਨਲਾਂ ਨੂੰ ਹਦਾਇਤਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸੱਤੇ ਦਿੱਨ ਸਿਰਫ ਇਹੋ ਹੀ ਮੁੱਖ ਖ਼ਬਰ ਪਹਿਲਾਂ ਦਿਖਾਉਣੀ ਹੈ। ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੈਨਲਾਂ 'ਤੇ ਇੱਕ ਦਿੱਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਸਾਰਾ ਦਿੱਨ ਸਿਰਫ ਬਲਾਤਾਕਾਰ 'ਤੇ ਕਤਲਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਕਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਲਈ ਇਸ ਤਰਾਂ ਸ਼ਰੇਆਮ ਫਾਂਸੀ ਟੰਗਣ ਲਈ ਕੋਈ ਜਲਾਦ ਨਾ ਮੰਨੇ ਤਾਂ ਜੇ ਕੋਈ ਨਵੰਬਰ 1984 ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਕਾਤਲ ਲੱਭ ਪਏ ਹੋਣ ਤਾਂ ਇਹ ਸੇਵਾਵਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਲਈਆਂ ਜਾਣ। ਜਿਸ ਦੇ ਇਵਜ਼ ਬਦਲੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉੱਨੇ ਕਤਲ ਕੇਸ ਮਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਜਿੰਨੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਇਸ ਚਰਾਹੇ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਫਾਂਸੀ 'ਤੇ ਲਟਕਾਉਣਗੇ।
ਕਿਉਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਅਪਰਾਧ: ਅੱਜ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਾਰਾ ਢਾਂਚਾ ਭਰਿਸ਼ਟ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਚੋਣਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਅਪਰਾਧੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਪੈਸੇ ਦੇ ਬਲਬੂਤੇ ਅਪਣੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਤੋਂ ਟਿਕਟਾਂ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਕਤਲ, ਬਲੈਕ ਅਤੇ ਧੋਖਾਧੜੀ ਦੇ ਕੇਸ ਚੱਲਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਨੂੰਨ, ਅਦਾਲਤਾਂ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀਆਂ ਇਹ ਕਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ “ ਹਾਲੇ ਕਿਹੜਾ ਇਹ ਕੇਸ ਇਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਸਿੱਧ ਹੋਏ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸਿੱਧ ਹੋ ਗਏ ਉਦੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾ ਲਵਾਂਗੇ''। ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਚੋਰ ਮੋਰੀਆਂ ਕਾਰਨ ਅਪਰਾਧੀ ਪਨਪਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।ਮਾਪਿਆਂ ਵਲੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਘਾਟ: ਅੱਜ ਦਾ ਯੁੱਗ ਖ਼ਬਤ ਦਾ ਯੁੱਗ ਹੈ ਇਸ ਕਰਕੇ ਬਹੁੱਤ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਹੀ ਫਿਕਰ ਲੱਗਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗਲਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੈਸੇ ਜਾਂ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪੂਰਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਨਾਲੇ ਚੰਗੀ 'ਤੇ ਮਿਆਰੀ ਉੱਚੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਵੱਡੇ ਹੋ ਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਚੰਗੇ ਸ਼ਹਿਰੀ ਬਣਨ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਬਣਦਾ ਸਰਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਸਕਣ ।
ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਆਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਘਾਟ : ਸਾਰੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਉਚਿੱਤ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣ ਕਿੳਂਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਹੀ ਕੁੱਝ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿੱਦਿਆ ਦੇ ਮੰਦਰਾਂ 'ਚੋਂ ਸਿੱਖਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਵਾਰੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਪੜ੍ਹਨ/ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਦੇ ਕਿਸੇ ਅਧਿਆਪਕ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਕਿਸੇ ਬੱਚੀ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਚਰਿੱਤਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਵਿੱਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ।
ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਫੌਜ਼ ਦਾ ਸਹੀ ਕਿਰਦਾਰ: ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਫੌਜ਼ ਦਾ ਉੱਚਾ ਚਰਿੱਤਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਯਕੀਨ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਬਲਕਿ ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੋਵੇ ਕਿ ਇਹ ਲੋਕ ਸਾਡੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਾਸਤੇ ਹਨ ਇਹ ਸਾਡੇ ਹੀ ਭੈਣ/ਭਰਾ ਹਨ। ਫਿਰ ਹੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਨਾ ਪੱਖੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਠੱਲ ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਦੇਖਣ/ਸੁਣਨ ਵਿੱਚ ਅਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਮੀ ਆਪ ਇੰਨੇ ਇਖ਼ਲਾਕੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਿਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਛੋਟੇ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਅਫਸਰ ਤੱਕ ਕਿ, ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪ ਇਹ ਕਿਸੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਅੱਬਲਾ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸਗੋਂ ਉਸ ਨਿਮਾਣੀ ਅਬਲਾ ਦੇ ''ਪੇਟ'' ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ ਵੀ ਘਸੋੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਿ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਦਿੱਲ ਹਲੂਣਾ ਮੰਜ਼ਰ ਦੇਖ/ਸੁਣਕੇ ਹੋਰ ਜੋ ਆਪਣੇ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਅਬਲਾਵਾਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਉਹ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣ ਜਾਂ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗਾਂਧੀਵਾਧੀ ਰਸਤੇ ਵੱਲ ਮੋੜ ਲੈਣ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਰ ਦਰਦੀ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਲੱਗੇ। ਉਪਰੋਂ ਸਿਤਮ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਗੰਦੇ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਸਰਕਾਰਾਂ ਚੰਗੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਦੇ ਕੇ ਤਰੱਕੀਆਂ ਵੀ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਕਈ ਵਾਰ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਪੀੜਿਤ ਅੱਬਲਾ ਜੋ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇਸ ਹੋਏ ਕੁਕਰਮ ਦੀ ਐਫ-ਆਈ-ਆਰ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ (ਥਾਣੇ) ਵਿੱਚ ਲਿਖਵਾਉਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਉਸ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪ ਦੱਬਕੇ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਵਲੋਂ ਮਾਇਆ ਦੇ 'ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਗੱਫੇ' ਲਇਓ ਹੋਣ ਕਾਰਣ ਉਸ ਅੱਬਲਾ ਅਤੇ ਉਹਦੇ ਸਕੇ-ਸਬੰਧੀਆਂ ਉੱਤੇ ਰਾਜ਼ੀਨਾਮਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਪਾਸੇ ਸੁਣਵਾਈ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਦੇਖ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਬਲਾਵਾਂ ਵਲੋਂ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਵੀ ਕਰ ਲਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਚੋਣਾਂ ਵੇਲੇ ਸਹੀ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਦੀ ਚੋਣ: ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਲੋਕ ਸਭਾ ਜਾਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾਵਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਸਟੇਟ ਦੇ 'ਸਿਰ' ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਹੀ ਗਲ਼ਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਹੋਈ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਇਹ 'ਨੇਤਾਗਣ'ਉੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਜੋ ਕੜੀ ਘੋਲ ਦੇ ਹਨ। ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਘਟੀਆ ਦਰਿਸ਼ ਦੇਖ ਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉੱਲਟੀ ਆਉਣ ਨੂੰ ਦਿੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਕੁਰਸੀਆਂ ਚੁੱਕ-ਚੁੱਕ ਕੇ ਮਾਰਦੇ ਹੋਣ, ਮਾਂਵਾਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀਆਂ ਗੰਦੀਆਂ ਗਾਹਲਾਂ ਕੱਢਦੇ ਹੋਣ ਜਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਲਾਹੁੰਦੇ ਹੋਣ।
ਇਹ ਨੇਤਾ ਸਿਰਫ ਪੈਸੇ ਦੇ ਬਲਬੂਤੇ 'ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ( ਲੈਨਿਨ ਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਗੰਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਨੂੰ ਸੂਰਾਂ ਦਾ ਵਾੜਾ ਕਿਹਾ ਹੋਵੇ ) ਚੋਣਾਂ ਵੇਲੇ ਇਹ ਰੱਜ ਕੇ ਧਰਮ ਨੂੰ, ਜਾਤੀਵਾਦ ਨੂੰ, ਨਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਅਤੇ ਭਾਈ-ਭਤੀਜਾ ਵਾਦ ਨੂੰ ਵਰਤਦੇ ਹਨ । ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਿਆਂ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇਹ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਭੁੱਲਿਆ ਹੋਇਆ ਨਹੀਂ। ਸਿੋ ਜਦ ਤੱਕ ਵੋਟਰ ਸੂਝਵਾਨ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ, ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਣ ਦੀ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗੰਧਲਾਪਣ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ।
ਉਸਾਰੂ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ: ਇਸ ਵੇਲੇ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਇੱਕ ਉਸਾਰੂ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਲੋੜ ਹੈ, ਜੇ ਕਰ ਇਸ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਚੰਗੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਾਡਾ ਸਮਾਜ ਢਾਹੂ ਕਦਰਾਂ/ਕੀਮਤਾਂ ਵੱਲ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਉਪੱਰੋਕਤ ਦਿੱਲ ਹਿਲਾਉਣ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਹੋਈ ਹੈ ਜੇ ਕਿਤੇ ਅੱਜ ਸ: (ਭਾਅ ਜੀ) ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ ਜਿਊਂਦੇ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉੱਥੇ ਦਿੱਲ੍ਹੀ ਹੀ ਤੱਟ-ਫੱਟ ਨਾਟਕ ਲਿਖ ਕੇ ਖੇਡਣ ਵਾਸਤੇ ਚਲਾ ਜਾਣਾ ਸੀ ਆਪਣੀ ਨਾਟਕ ਟੀਮ ਲੈ ਕੇ। ਸੋ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਨਾ ਕਿ ਮਗਰਮੱਛੀ ਹੰਝੂ ਵਹਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ।
ਅੱਜ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਕੰਜਰ ਕਲਮਾਂ ਵਲੋਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਗੰਦ ( ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬੋਲੀ 'ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਪੌਣਾਂ-ਪੌਣਾਂ ਕਿਲੋ ਦੀ ਸੰਗਲੀ ਪਾਈ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਸਟੇਜਾਂ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਸੰਗ ਪਾੜ-ਪਾੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗੀਤਾ ਰਾਹੀਂ) ਪਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਾਤ-ਪਾਤ ਦੀ ਗੰਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ੳਭਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਗੰਡਾਸਿਆਂ ਨਾਲ ਕੋਰਟਾਂ-ਕਚਿਹਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰੌਣਕਾਂ ਲਾਈਆਂ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, ਹਰ ਵੇਲੇ ਗਲ਼ 'ਚ ਦੁਨਾਲੀ ਬਾਰਾਂ ਬੋਰ ਦੀ ਦਾ ਆਪਣੇ ਕੱਟੇ ਦੇ ਅੜਿੰਗਣ ਵਰਗੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ( ਪਿਉ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਸੋਟਾ ਨਾ ਮਾਰਿਆ ਹੋਵੇ) ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਭਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪੁੱਛਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਕਿਸਾਨ 'ਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਵਿਚਾਰਾ ਤਾਂ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਕਰਜ਼ੇ ਹੱਥੋਂ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਫਾਹੇ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਹਾਨੂੰ ਅਕਲ ਦਿਆਂ ਅੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਨਹੀ ਦਿਸਦਾ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਕਿਸਾਨ (ਜੱਟ) ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ? ਉਸ ਹੈਂਕੜਬਾਜ ਜੱਟ ਦੀ ਜਿਹੜਾ ਬਲੈਕੀਆ ਹੈ। ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਗਲ਼ਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੈਸੇ ਕਮਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗਲ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁਨਾਲੀਆਂ ਪਾਈ ਫਿਰਦਾ ਹੈ?
ਉੱਪਰ ਹੋਈ ਅੱਤ ਨਿੰਦਣਯੋਗ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਰਗੀਆਂ ਹੋਰ ਘਟਨਾਵਾਂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਸਾਬਤ ਕਦਮੀਂ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਟਾਕਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅੱਜ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਨਿੱਤਰੋ। ਕਿਤੇ ਇਹ ਨਾ ਹੋਵੇ ਜਰਮਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸ਼ਾਇਰ ਪਾਸਟਰ ਨਿਮੋਲਰ ਦੀ ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਸੱਚ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕਿ ,
ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਯਹੂਦੀਆਂ ਲਈ ਆਏ
ਤੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਯਹੂਦੀ ਨਹੀ ਸੀ।
ਫਿਰ ਉਹ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਲਈ ਆਏ
ਤੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਫਿਰ ਉਹ ਟਰੇਡ ਯੂਨੀਅਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਆਏੇ,
ਤੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਟਰੇਡ ਯੂਨੀਅਨ ‘ਚ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਫਿਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਆਏ,
ਉਦੋਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਜੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬੋਲਦਾ।
ਸੋ ਅੱਜ ਵੇਲਾ ਏਕੇ ਨਾਲ ਨਿੱਤਰਨ ਦਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਖੁੰਜਿਆ ਵਕ਼ਤ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ !!!
ਸੁੱਚਾ ਸਿੰਘ ਨਰ ( ਜਰਮਨੀ )
mujrima vichion kayian di umar 18 to ve ghat ha ..........ki onna nu ehi saza deni jaiz ha???????
ReplyDelete