ਖਪਤਕਾਰੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ,ਲੱਚਰਤਾ ਤੇ ਸਿਆਸੀ ਆਗੂ

ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਦੁਖਦ ਘਟਨਾ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ ਅੰਦਰ ਬਵਾਲ ਉਠ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ।ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੋਨੇ ਕੋਨੇ ਤੋਂ ਲੜਕੀਆਂ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ, ਛੇੜਛਾੜ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਆਈ । ਅਸਲ 'ਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਵਧਣ ਦਾ ਇਕ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਪਿਛਲੇ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਨਵ-ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਨੀਤੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਆਇਆ ਖਪਤਕਾਰ ਸਭਿਆਚਾਰ ਹੈ । ਇਸ ਖਪਤਕਾਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਬੜਾਵਾ ਦੇਣ ਲਈ ਵੱਡੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਭੋਲੇ ਲੋਕਾਂ 'ਚ ਅਸ਼ਲੀਲ ਅਤੇ ਲੱਚਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਪਰੋਸ ਰਹੀਆਂ ਹਨ । ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਪਾਰਲੀਮਾਨੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੋਟਾਂ ਲਈ ਵੱਡੇ ਇਕੱਠ ਕਰਨ ਲਈ ਅਸ਼ਲੀਲ ਗੀਤ ਸੰਗੀਤ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲੱਖਾਂ-ਕਰੋੜਾਂ ਰੁਪਏ ਦੇ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ।


ਸੁਖਬੀਰ ਬਾਦਲ ਵੱਲੋਂ ਇਕ ਪਾਸੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਖੇਡਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਹਰ ਸਾਲ ਕਬੱਡੀ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਕਰਵਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ । ਪਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅਕਸ਼ੈ ਕੁਮਾਰ, ਕੈਟਰੀਨਾ ਕੈਫ, ਦਲਜੀਤ ਦੁਸਾਂਝ ਵਰਗੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਅਸ਼ਲੀਲ ਗੀਤਾਂ ਅਤੇ ਡਾਂਸ ਕਰਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨੂੰ ਬੁੱਢਾ ਬਾਦਲ ਵੀ ਬੈਠਾ ਮਾਣ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । 'ਮੈਂ ਹੂੰ ਬਾਲਤਕਾਰੀ..' ਗੀਤ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਬਦਨਾਮ ਜੋ ਜੋ ਹਨੀ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਸ਼ੀਲਾ ਦੀਖਸ਼ਿਤ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਮੰਤਰੀ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਇਕ ਫੰਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਡਾਂਸ ਕਰਦੀਆਂ ਦੇਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ।ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਭੰਵਰੀ ਦੇਵੀ ਦੇ ਰਾਜਸੀ ਗਲਿਆਰਿਆਂ ਤੱਕ ਸਬੰਧ ਜੱਗ ਜ਼ਾਹਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਪਿੰਜਰ ਹੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ।ਕਰਨਾਟਕਾ ਦੀ ਅਸੈਂਬਲੀ ਅੰਦਰ ਬੈਠੇ ਭਾਜਪਾ ਦੇ ਵਿਧਾਇਕ ਇਕ ਅਸ਼ਲੀਲ ਵੀਡੀਓ ਦਾ ਜਾਇਕਾ ਲੈਂਦੇ ਵੀ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ । ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਤ੍ਰਿਣਾਮੂਲ ਕਾਂਗਰਸ ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸਾਲਗਿਰ੍ਹਾ ਮਨਾਈ ਹੈ । ਇਸ ਮੌਕੇ ਵੀ ਪਾਰਟੀ ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ ਅਸ਼ਲੀਲ ਪਰੋਗਰਾਮ ਕਰਾਏ ਜਿਸ ਤੋਂ ਮਮਤਾ ਬੈਨਰਜ਼ੀ ਨੂੰ ਪੱਲਾ ਝਾੜਨਾ ਪਿਆ । ਅਕਾਲੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਸ਼ਰੂਤੀ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਅਤੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਏ. ਐਸ. ਆਈ. ਦੇਵਿੰਦਰਪਾਲ ਦੀ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾ ਵਾਪਰੀਆਂ ਹਨ । ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਸੈਂਬਲੀ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਸਮੇਂ ਬਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਮਜੀਠੀਆ ਅਤੇ ਰਾਣਾ ਗੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵਿੱਚਕਾਰ ਜੋ ਅਸ਼ਲੀਲ ਗਾਲੀ ਗਲੋਚ ਹੋਈ , ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮਸਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ । ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਇਕ ਮੰਤਰੀ ਕਾਂਡਾ ਨਾਬਾਲਗ ਲੜਕੀ ਗੀਤਿਕਾ ਨਾਲ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਬੰਧ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਾਂਡਾ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ।

ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਇਕ ਔਰਤ ਅਰੂਸਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਚਰਚਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਮਾਮਲੇ ਅਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਤਪਨਾਹੀ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।ਪਰ ਜਦੋਂ ਦਿੱਲੀ ਵਰਗੀ ਸੰਗੀਨ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਮਗਰਮੱਛ ਦੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੇਣ ਲਈ ਕਦਮ ਪੁੱਟਣ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਤੋਂ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ । ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਨਵਾ ਵਰਤਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਹਰ ਵੱਡੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਏਹੀ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਹਾਲਤ ਬਦ ਤੋਂ ਬਦਤਰ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ । ਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਾਜ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਗਿਰਾਵਟ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨਿਘਰ ਚੁੱਕੀ ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਦਰੁਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ-ਸ਼ਕਤੀ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਗੂ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦਰੁਸਤ ਕਰਨ ਦਾ ਬੀੜਾ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣਾ ਪਵੇਗਾ ।

'ਗੈਂਗ ਰੇਪ ਲਈ ਦਾਮਿਨੀ ਹੀ ਜਿੰਮੇਂਵਾਰ': ਇਕ ਵਿਗਿਆਨਕ 

ਦਿੱਲੀ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਵਹਿਸ਼ੀ ਘਟਨਾ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਰ ਹਿੱਸੇ ਅੰਦਰ ਵੱਖ ਵੱਖ ਢੰਗਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵਿਆਪਕ ਰੋਸ ਅਤੇ ਗੁਸੇ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਅ ਹੋਇਆ ਹੈ । ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਅੰਦਰ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਹਰ ਰੋਜ ਹੋ ਰਹੇ ਬਲਾਤਕਾਰ, ਛੇੜਛਾੜ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਵਿਰੁੱਧ ਉੱਠੇ ਰੋਹ ਦੇ ਬੱਝਵੇਂ ਇਜ਼ਹਾਰ ਦਾ ਰੂਪ ਵੀ ਹੈ। ਪਰ ਭਾਰਤ ਅੰਦਰ ਅਜਿਹੇ ਸਨਕੀ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਵੀ ਘਾਟ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਹੋ ਰਹੇ ਅਨਿਆਂ ਦਾ ਭਾਂਡਾ ਵੀ ਔਰਤਾਂ ਸਿਰ ਭੰਨਦੇ ਹਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਉਮਰ ਘਟਾ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਭੜਕੀਲਾ ਲਿਬਾਸ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੀਨਾਂ ਅਤੇ ਸਕੱਰਟਾਂ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮੀਜ਼ ਸਲਵਾਰ ਦੀ ਵਰਦੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਲੜਕੀਆਂ ਲਈ ਮੋਬਾਈਲ ਵਰਤਣ 'ਤੇ ਮਨਾਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਸਰੀਰ ਕੱਜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਆਦਿ । ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਡਾ: ਅਨੀਤਾ ਸ਼ੁਕਲਾ ਨੇ ਕੀਤਾ ਜੋ ਖੇਤੀ ਖੋਜ ਕੇਂਦਰ ਦੀ ਇਕ ਵਿਗਿਆਨਕ ਹੈ ਅਤੇ ਲਾਇਨਜ਼ ਕਲੱਬ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਉਹ 'ਔਰਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ' ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਇਕ ਸੈਮੀਨਰ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਹੋਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਦਿੱਲੀ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਾਂਡ ਦੀ ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਖੁਦ ਹੀ ਇਸ ਦੁਸ਼ਕਰਮ ਲਈ ਜਿੰਮੇਂਵਾਰ ਸੀ । ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਰਾਤ ਦੇ 10 ਵਜੇ ਲੜਕੀ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ? ਬੁਆਏ ਫਰੈਂਡ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜੇ ਕੋਈ ਲੜਕੀ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਏਹੀ ਕੁਝ ਹੋਊਗਾ' ।ਬਾਪੂ ਆਸਾ ਰਾਮ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦੀ ਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰਕੇ (ਉਸਤੋਂ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਵੀ ਨਹੀਂ) ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਮੰਨਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਨੂੰ ''ਦਰਿੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਧਰਮ ਦੇ ਭਾਈ ਕਹਿਣ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਪਾਉਣ ਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਰਸਵਤੀ ਮੰਤਰ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਨ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ।''

ਜਿਥੇ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਅੰਦਰ ਉਸ ਲੜਕੀ ਵੱਲੋਂ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਾਹਸੀ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਦੀ ਦਾਦ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਵੀਰਾਂਗਨਾ ਵਾਲਾ ਰੁਤਬਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਰੋਲ ਮਾਡਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਸਮੇੇਂ ਉਸ ਨੂੰ 'ਸਿਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਲੀ ਇਕ ਮਸ਼ਾਲ' ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਥੇ ਇਸ ਵਿਗਿਆਨੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਇਰ ਕਰਾਰ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, 'ਹਾਥ ਪਾਂਵ ਮੇਂ ਦਮ ਨਹੀਂ, ਹਮ ਕਿਸੀ ਸੇ ਕਮ ਨਹੀਂ ।' ਛੇ ਲੋਕਾਂ 'ਚ ਘਿਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੜਕੀ ਨੇ ਜੇ ਆਤਮ-ਸਮੱਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੰਤੜੀਆਂ ਨਿਕਾਲਣ ਦੀ ਨੌਬਤ ਨਾ ਆਉਂਦੀ'। ਇਸ ਵਿਗਿਆਨਕ ਔਰਤ ਨੇ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਖੁਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਜਾਇਜ਼ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਸਹੂਲਤਾਂ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਗਲਤ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ'। ਕਮਾਲ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਸੈਮੀਨਾਰ ਵਿੱਚ ਹਾਜਰ ਆਹਲਾ ਅਫ਼ਸਰ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸੁਣਦੇ ਰਹੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤੇ ਪੁਲਸੀਏ ਸਨ ।

ਭਾਰਤ ਉਹ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਜਿਥੇ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ 33 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਰਾਖਵਾਂ ਕਰਨ, ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਕਰਨ, ਔਰਤ ਮਰਦ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ, ਔਰਤ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਅਨੇਕਾਂ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ । ਪਰ ਇਹ ਸਾਰੇ ਕਾਨੂੰਨ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ । ਭਾਰਤ ਅੰਦਰ ਅਜੇ ਵੀ ਪੈਤਰਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਭਾਰੂ ਹਨ । ਔਰਤ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮਰਦ ਦੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਵਸਤੂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਔਰਤਾਂ ਨਾ ਘਰ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਨਾ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ । ਦਰਅਸਲ ਔਰਤਾਂ ਉਪਰ ਵੱਖ ਵੱਖ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਬੰਦਸ਼ਾਂ ਲਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਲੋੜ ਤਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਅੰਦਰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਹਾਲਤਾਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਣ ਕਿ ਜਿਥੇ ਮਰਦ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਰੁਤਬਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਰਾਤ ਦਿਨ ਬੇਖੌਫ ਤੁਰ ਫਿਰ ਸਕਣ, ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਖੁਦ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਸਕਣ, ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਜਿਓਂ ਸਕਣ, ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪੂਰਨ ਸ਼ਹਿਰੀ ਆਜ਼ਾਦੀਆਂ ਹੋਣ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਪੂਰਨ ਜਮਹੂਰੀਕਰਨ ਹੋਵੇ । ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮੌਜੂਦਾ ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਮੁੱਢੋਂ ਸੁੱਢੋਂ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ।

ਮਨਦੀਪ
ਲੇਖਕ 'ਇਨਕਲਾਬੀ ਯੂਥ ਸਟੂਡੈਂਟਸ ਫਰੰਟ' ਦਾ ਕਨਵੀਨਰ ਤੇ 'ਇਨਕਲਾਬੀ ਨੌਜਵਾਨ' ਰਸਾਲੇ ਦਾ ਸੰਪਾਦਕ ਹੈ। 98
98764-42052