 |
| ਆਲੋਕਧਨਵਾ |
 |
| ਸੁਪਨੀਲੀ ਉਮਰ 'ਚ ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਨ,ਮ੍ਰਿਤਯੂਬੋਧ,ਆਲੋਕਧਨਵਾ ਤੇ ਪਾਸ਼(ਨਕੋਦਰ-1973) |
ਭੱਜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕੁੜੀਆਂ
ਓਹਨੂੰ ਮਿਟਾਓਗੇ
ਇਕ ਭੱਜੀ ਹੋਈ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਮਿਟਾਓਗੇ
ਉਸਦੇ ਹੀ ਘਰ ਦੀ ਹਵਾ 'ਚੋਂ
ਓਹਨੂੰ ਓਥੋਂ ਵੀ ਮਿਟਾਓਗੇ
ਉਸਦਾ ਜੋ ਬਚਪਨ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ
ਓਥੋਂ ਵੀ
ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ
ਕੁਲੀਨਤਾ ਦੀ ਹਿੰਸਾ!
ਪਰ ਓਹਦੇ ਭੱਜਣ ਦੀ ਗੱਲ
ਯਾਦ 'ਚੋਂ ਨਹੀਂ ਜਾਵੇਗੀ
ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਪੌਣ ਚੱਕੀਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ।
ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਜੋ ਭੱਜੀ ਹੈ
ਤੇ ਨਾ ਉਹ ਆਖਰੀ ਕੁੜੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਅਜੇ ਹੋਰ ਵੀ ਮੁੰਡੇ ਹੋਣਗੇ
ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ
ਜੋ ਭੱਜਣਗੇ ਮਾਰਚ ਦੇ ਮਹੀਨੇ 'ਚ
ਕੁੜੀ ਭੱਜਦੀ ਹੈ
ਫੁੱਲਾਂ 'ਚ ਗੁਆਚਦੀ ਹੋਈ
ਤੈਰਾਕੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਾਕ 'ਚ ਦੌੜਦੀ ਹੋਈ
ਖਚਾਖਚ ਭਰੇ ਸਟੇਡੀਅਮ 'ਚ
ਜੇ ਇਕ ਕੁੜੀ ਭੱਜਦੀ ਹੈ
ਤਾਂ ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਕਿ ਕੋਈ ਮੁੰਡਾ ਵੀ ਭੱਜਿਆ ਹੋਵੇਗਾ।
ਕਈ ਦੂਜੇ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਸੰਗ ਹਨ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ
ਮਹਿਜ਼ ਜਨਮ ਦੇਣਾ ਔਰਤ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਟੈਂਕਾਂ ਜਿਹੇ ਬੰਦ ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ
ਕੁੜੀਆਂ ਕਾਫੀ ਬਦਲ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ।
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦੇਵਾਂਗਾ
ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਸਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੀ ਵੀ ਤਰੱਕੀ ਕਰੋ
ਉਹ ਕਿਤੇ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ
ਡਿੱਗ ਸਕਦੀ ਹੈ
ਖਿੰਡ ਸਕਦੀ ਹੈ
ਪਰ ਉਹ ਖ਼ੁਦ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਵੇਗੀ
ਸਭ ਗਲਤੀਆਂ ਵੀ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਕਰੇਗੀ
ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖੇਗੀ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਅੰਤ ਤੱਕ
ਆਪਣਾ ਅੰਤ ਵੀ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਜਾਵੇਗੀ
ਕਿਸੇ ਦੀ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਮਰੇਗੀ
ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਪਤਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਰੱਖਦੇ ਹੋ
ਵੇਸਬਾਵਾਂ ਤੋਂ
ਤੇ ਪ੍ਰੇਮਕਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਰੱਖਦੇ ਹੋ ਪਤਨੀਆਂ ਤੋਂ
ਕਿੰਨਾ ਦਹਿਸ਼ਤਜ਼ਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹੋ
ਜਦੋਂ ਔਰਤ ਬੇਖੌਫ ਭਟਕਦੀ ਹੈ
ਲੱਭਦੀ ਹੋਈ ਆਪਣਾ ਵਿਅਕਤੀਤੱਵ
ਇਕੋ ਹੀ ਸਮੇਂ ਵੇਸਬਾਵਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰੇਮਕਾਵਾਂ
ਤੇ ਪਤਨੀਆਂ 'ਚ।
ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਕੁੜੀਆਂ ਭੱਜਦੀਆਂ ਨੇ
ਮਨ ਹੀ ਮਨ
ਆਪਣੇ ਉਨੀਂਦਰੇ,ਆਪਣੀ ਡਾਇਰੀ 'ਚ
ਸੱਚਮੁੱਚ ਦੀਆਂ ਭੱਜੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਤੋਂ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਹੈ।
No comments:
Post a Comment