ਹਊਮੈ ਤਿਆਗ, ਸਿੱਖੀ ਦੀਆਂ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਓ !

ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਅੱਜ ਦੀ ਗੱਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਜਾਏ, ‘ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਬਨਾਮ ਪ੍ਰੋ. ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਖਾਲਸਾ’ ਮੁੱਦੇ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਛਪੇ ਮਜ਼ਮੂਨਾਂ ਅਤੇ ਬਣੇ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਮਦੇਨਜ਼ਰ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਵਿਚ ਹੋਈ, ਵਿਵਾਦਤ ਚਰਚਾ ਤੋਂ, ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਵਸਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਉਪਜੀ ਚਿੰਤਾ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਗਟਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ‘ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਬਨਾਮ ਪ੍ਰੋ. ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ, ਜੋ ਹਾਲਾਤ ਬਣ ਗਏ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਹ ਸਿੱਖ-ਪੰਥ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਅਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਸਿੱਖ-ਪੰਥ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਸਥਾਪਤ ਮਾਨਤਾਵਾਂ, ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਦੋਹਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ‘ਦੋ ਕਰ ਜੋੜ’ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਜਾਏ ਕਿ ਉਹ ਪੰਥ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿਤਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰਖਕੇ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਬਚਨਾਂ ‘ਹਰਿ ਜੀ ਹੰਕਾਰ ਨਾ ਭਾਵਈ’ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰਖਦਿਆਂ, ਆਪੋ-ਆਪਣੀ ਹਊਮੈ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਕੇ ਵਿਗੜ ਰਹੇ ਹਾਲਾਤ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ, ਅੱਗੇ ਆਉਣ। ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ‘ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਬਨਾਮ ਪ੍ਰੋ. ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ’ ਮੁੱਦੇ ਪੁਰ, ਪੰਜ-ਦਸ ਸੂਝਵਾਨ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿਚ ਮੁੜ ਸੁਣਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਏ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋ. ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇ ੳੁੱਪਰ ਲੱਗੇ ਦੋਸ਼ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ, ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਨ ਦੇਣ। ਜੇ ਉਹ ਦੋਸ਼ੀ ਸਾਬਤ ਹੋ ਜਾਣ ਤਾਂ ਉਹ ਖਿੜੇ ਮੱਥੇ ਆਪਣੀ ਭੁਲ ਮੰਨ ਕੇ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕਿੰਤੂ-ਪ੍ਰੰਤੂ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਲਗਣ ਵਾਲੀ ਤਨਖ਼ਾਹ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜੇ ਪ੍ਰੋ. ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸਾਬਤ ਹੋ ਜਾਣ ਤਾਂ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਵਕਾਰ ਦਾ ਸੁਆਲ ਬਣਾਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋਸ਼-ਮੁਕਤ ਹੋਣ ਦਾ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਜਾਰੀ ਕਰ ਦੇਣ।

ਕੀ ਗੁਰੂ-ਪੰਥ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿਤਾਂ ਨੂੰ ਮੁਖ ਰਖਦਿਆਂ ਪ੍ਰੋ. ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਆਪਣੀ ਅੜੀ ਛੱਡ ਕੇ, ਦੇਸ਼-ਵਿਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਲੋਂ ‘ਦੋ ਕਰ ਜੋੜ’ ਕੀਤੀ ਗਈ ਇਸ ਬੇਨਤੀ ਨੂੰ ਖੁਲ੍ਹੇ ਮੰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਗੇ’? ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦਾ ਬੇਸਬਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਰਹੇਗਾ।
ਵਿਸ਼ਵ ਸਿੱਖ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ: ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਵਾਪਰੇ ਘਟਨਾਕ੍ਰਮ ਦੇ ਫਲਸਰੂਪ, ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਦੁਬਿਧਾ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਾਤਾਵਰਣ ਬਣਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਭਾਰਨ ਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਮੁਖ ਰਖਦਿਆਂ, ਸ. ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਿੱਲੀ ਸਿੱਖ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ, ਦਿੱਲੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰਾ ਕਰਨ ਉਪਰੰਤ, ਮਾਰਚ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ‘ਵਿਸ਼ਵ ਸਿੱਖ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ’ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿੱਖ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਨੂੰ, ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਉਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨ ਵਾਸਤੇ, ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ, ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਮੁਖੀਆਂ ੳੁੱਪਰ ਅਧਾਰਤ ਟੀਮਾਂ ਦੇਸ਼-ਵਿਦੇਸ਼ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਭੇਜਣ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਵੀ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ ਸੇਧ, ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਕਿਥੋਂ ਤਕ ਸਫਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਫੈਸਲਾ ਤਾਂ ਸਮਾਂ ਹੀ ਕਰੇਗਾ। ਪ੍ਰੰਤੂ ਇਕ ਗਲ ਤਾਂ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਸਮੁਚੇ ਸਿੱਖ ਜਗਤ ਦੀਆ ਨਜ਼ਰਾਂ ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਦੇ ਸਿੱਟਿਆਂ ‘ਤੇ ਟਿਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਨਤੀਜੇ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦੇਣ ਵਿਚ ਮੁਖ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣਗੇ।

ਅਜੇ ਇਹ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਰੂਪ-ਰੇਖਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਸੋਚ-ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਕਿ ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਏਜੰਡਾ ਤੈਅ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਵਖ-ਵਖ ਹਲਕਿਆਂ ਵਲੋਂ ਨਿਜ ਸੁਆਰਥ ਅਤੇ ਸੋਚ ਪੁਰ ਅਧਾਰਤ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿਤੀਆਂ ਜਾਣ ਲਗ ਪਈਆਂ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਚਿਤਾਵਨੀ ਵੀ ਦਿਤੀ ਜਾਣ ਲਗ ਪਈ ਹੈ, ਕਿ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਦਿਤੀ ਗਈ ਹਿਦਾਇਤ ਅਨੁਸਾਰ ਏਜੰਡਾ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਹ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਅਰਥ-ਹੀਨ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਇਗੀ।

ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਨੂੰ ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਕਰਾਰ ਦੇ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੇ ਸ. ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਹੀ ਚੁਨੌਤੀ ਦੇ ਦਿਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਹ ਹਿਦਾਇਤ ਜਾਰੀ ਕਰ ਦਿਤੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ‘ਦਸਮ ਗੰ੍ਰਥ’ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਹੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਜਾਏ। ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਹਿਦਾਇਤ ਦੇਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਚਿਤਾਵਨੀ ਵੀ ਦਿਤੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਹ ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਰਥਹੀਨ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਇਗਾ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੀ ਚਿਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਸੰਨ-2003 ਵਿਚ ਹੋਈ ਕਾਨਫ੍ਰੰਸ (ਜਿਸਨੂੰ ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਦਾ ਨਾਂ ਦਿਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ), ਵਿਚ ਲਏ ਗਏ ਹੋਏ ਫੈਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਜਾਏ। ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਹੋਰ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਈਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਈ ਮੁੱਦਿਆਂ ਪੁਰ ਅਧਾਰਤ ਏਜੰਡਾ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਰਕੇ ਭੇਜਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ।

ਗੱਲ ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ ਦੀ: ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝ ਲੈਣੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਸਦੇ ਜਾਣ ਦੀ ਜਿਸ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਕਦੀ ਵੀ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਦੁਬਿਧਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂ ਭੀੜਾ ਬਣਦੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ, ਤਾਂ ਉਸ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਸੱਦਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਵਿਚ ਸਾਰੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਵਿਚ ਹਰ ਧਿਰ ਨੂੰ ਖੁਲ੍ਹ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਹਰ ਇਕ ਦੀ ਗੱਲ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਿਤਨੀ ਹੀ ਤਿੱਖੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਨੂੰ ਬੜੇ ਹੀ ਠਰ੍ਹਮੇਂ ਤੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਫਿਰ ਅਲੋਚਨਾ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਈ ਧਿਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪੱਖ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਅੰਤਿਮ ਫੈਸਲਾ ਸਰਬ-ਸੰਮਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

ਜਦ ਕਿ ਅੱਜ ਹਰ ਧਿਰ ਵਲੋਂ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੂੰ ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਦਾ ਨਾਂ ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇਕ-ਪਾਸੜ ਫੈਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਕੇਵਲ ਸਮੁੱਚੇ ਪੰਥ ‘ਤੇ ਠੋਸਣ ਦੇ ਜਤਨ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਉਹ ਫੈਸਲੇ ਨਾ ਮੰਨਣ ਤੇ ਲਤਾੜਿਆ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਅਜਿਹੇ ‘ਸਰਬਤ ਖਾਲਸਾ’ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਹੋਏ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿਚ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਰੋਲਿਆਂ ਜਾਣ ਅਤੇ ਡਾਂਗਾਂ-ਸੋਟਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਫੁਟੋਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਪੜ੍ਹੀਆਂ-ਸੁਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਚਲੀਆਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਥੇ ਹੀ ਬਸ ਨਹੀਂ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ‘ਟਰੇਲਰ’ ਨਾਲ ਤਸ਼ਬੀਹ ਦੇ ਕੇ ਪੂਰੀ ਫ਼ਿਲਮ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀਆਂ ਧਮਕੀਆਂ ਦਿਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਵੀ ਪੜ੍ਹੀਆਂ-ਸੁਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ‘ਸਰਬਤ ਖ਼ਾਲਸਾ’ ਦੀ ਕੋਈ ਸਾਰਥਕਤਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਈ ਹੋਈ, ਜੋ ਅਰੰਭਕ ਕਾਲ ਵਿਚ ਪ੍ਰਚਲਤ ਸੀ।

ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਦੀ ਗੱਲ: ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਵਿਚ ਵਿਚਾਰਨ ਦੇ ਲਈ ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਲੋਂ, ਜੋ ਇਹ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਦਿਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆ ਹਨ, ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ‘ਫਲਾਂ’ ਮੁੱਦੇ ਨਾ ਵਿਚਾਰੇ ਗਏ ਤਾਂ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਅਰਥਹੀਨ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਇਗੀ, ਉਹ ਵੀ ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਦੀ ਰਾਹ ਵਿਚ ਦੁਬਿਧਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਨਗੀਆਂ ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ੱਕੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਜਾਣ।

ਇਹ ਗੱਲ ਗੰਭੀਰਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਲੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਵਿਚ ਇਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰ-ਅਧੀਨ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਤਾਂ, ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਤਾਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਸੁਝਾਉ ਦੇਣ ਆਏ ਪਤਵੰਤੇ-ਬੁਲਾਰੇ ਮੂਲ ਮੁੱਦੇ ਤੋਂ ਭਟਕ ਜਾਣਗੇ, ਅਤੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਤੇ ਜੋ ਦਰਜਨਾਂ ਮੱਤੇ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਜਾਣਗੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਸ਼ਰ ਵੀ ਉਹੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਜੋ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਿਰਾਂ ਵਲੋਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਅਤੇ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਮੱਤਿਆਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਮੱਤੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਜੇਕਾਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਸ ਤਾਂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਮੀਡੀਆ ਵਿਚ ਵੀ ਸੁਰਖੀਆਂ ਨਾਲ ਛਪ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰ ਚਰਚਾ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਆਹਿਸਤਾ-ਆਹਿਸਤਾ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਦੇ ਆਯੋਜਕਾਂ ਅਤੇ ਸੁਝਾਉ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਵਿਸਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਇਸ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਇਹੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਕੇਵਲ ਇਕੋ-ਇਕ, ‘ਪੰਥ ਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਦੁਬਿੱਧਾ ਵਿਚੋਂ ਕਿਵੇਂ ਉਭਾਰਿਆ ਜਾਏ’ ਨੂੰ ਹੀ ਵਿਚਾਰ-ਅਧੀਨ ਰਖਿਆ ਜਾਏ ਅਤੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸੁਝਾਵਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੇਵਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੁਝਾਵਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ ਮੱਤੇ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਜਾਣ, ਜੋ ਸਾਰਥਕ ਹੋਣ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ’ਤੇ ਅਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਣਾ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ। ਜੇ ਅਜਿਹੇ ਵਾਇਦਿਆਂ ਪੁਰ ਅਧਾਰਤ ਲੰਮਾਂ-ਚੋੜਾ ‘ਐਲਾਨਨਾਮਾ’ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ’ਤੇ ਅਮਲ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਅਜਿਹੇ ਐਲਾਨਨਾਮੇ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕਰਕੇ ਜੈਕਾਰੇ ਤਾਂ ਲੁਆਏ ਲਏ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਰਚਾ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ ਜਾਇਗੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਸ਼ਰ ਉਹੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਜੋ ਬੀਤੇ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਵਿਚ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਐਲਾਨਨਾਮਿਆਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਚਲਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।

….ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ: ਕੁਝ ਦਿਨ ਹੋਏ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਗੁਰਦੁਆਰੇ, ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਬੰਗਲਾ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਬਾਹਰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ (ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ) ਵਲੋਂ ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਦਲ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸ. ਸਿਮਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਦੇ ਫੋਟੋਆਂ ਵਾਲੇ ਖ਼ਾਲਿਸਤਾਨ-ਪੱਖੀ ਛਪਵਾਏ ਗਏ ਹੋਏ ਪੋਸਟਰ ਲੱਗੇ ਵੇਖੇ ਗਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ’ਤੇ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਬਾਣੀ ਦੀ ਤੁਕ, ‘ਨਾ ਹਮ ਹਿੰਦੂ ਨਾ ਮੁਸਲਮਾਣ। ਅਲਹ ਰਾਮ ਕੇ ਪਿੰਡ ਪਰਾਨ’। ਨੂੰ ਤਰੋੜ ਮਰੋੜ ਕੇ ‘ਨਾ ਹਮ ਹਿੰਦੂ ਨਾ ਮੁਸਲਮਾਣ। ਸਾਡੀ ਮੰਜ਼ਲ ਖ਼ਾਲਿਸਤਾਨ’ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ, ਉਸਦੇ ਭਾਵ-ਅਰਥਾਂ ਦਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਨਰਥ ਕਰ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸੁਆਲ ਉਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕੀ ਨਿਜ ਸੁਆਰਥ ਲਈ ਬਾਬਾ ਰਾਮਰਾਇ ਵਾਂਗ ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਨੂੰ ਬਦਲ ਕੇ ਉਸਦੇ ਭਾਵ-ਅਰਥਾਂ ਦਾ ਅਨਰਥ ਕਰਨ ਤੋਂ ਵੀ ਸੰਕੋਚ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਨਿਜ ਸੁਆਰਥ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉਠ ਕੇ ਕੌਮ ਦਾ ਕੁਝ ਸੰਵਾਰਨ ਪ੍ਰਤੀ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੋ ਸਕਣਗੇ?

-ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ‘ਅਜੀਤ’
(Mobile: +91 98 68 91 77 31) jaswantsinghajit@gmail.com
Address: Jaswant Singh ‘Ajit’, 64-C, U&V/B, Shalimar Bagh, DELHI-110088