ਲੋਕਤੰਤਰ ਸਾਸ਼ਨ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸਭ ਵਧੀਆ ਸਾਸ਼ਨ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ,ਇਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਦੋ ਰਾਂਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹਨ।ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਕੀ ਹੁਦੀ ਹੈ,ਇਹ ਗੁਲਾਮ,ਨਰੰਕੁਸ਼,ਰਾਜਾਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਅਧੀਨ ਜੀਵਨ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋ ਪੁੱਛੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਫਿਰ ਹੁਣ ਪੁੱਛੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ,ਟਿਉਨੀਸ਼ੀਆ,ਯਮਨ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ, ਜਿਹੜੇ ਸਹਿੰਦੇ ਰਹੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਅਲੋਕਤੰਤਰੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦਾ ਦਮਨਕਾਰੀ ਚੱਕਰ ਨੂੰ, ਸਹਿੰਦੇ ਰਹੇ ਅਪਦੇ ਪਿੰਡਿਆਂ ਤੇ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਤਸ਼ੱਦਦ ।ਇਹ ਤਾਂਘ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਪਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਭਾਲ ਵਿਚ ਸੀ ਅਜਿਹੇ ਮੌਕੇ ਦੀ ਜਿਸ ਦਾ ਮੌਕਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟਿਉਨੀਸ਼ੀਆ ਦੀ ਜੈਸਮੀਨ ਰੈਵੋਲੂਸ਼ਨ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਇਹ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਫੇਸਬੁੱਕ ਅਤੇ ਟਵਿਟਰ ਵਰਗੀਆਂ ਵੈੱਬਸਈਟਾਂ ਵੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲਿਆ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ।ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਨੌਜਵਾਂਨ ਪੀੜੀ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ,ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ ।ਫੇਸਬੁਕ ਅਤੇ ਟਵਿਟਰ ਵਰਗੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਸ਼ੋਸ਼ਲ ਨੈੱਟਵਰਕਿੰਗ ਸਾਇਟਾਂ, ਜਿਥੇ ਮਨੁੱਖੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਅਲੰਬਰਦਾਰ ਨੇ,ਉਥੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵਿਰੁੱਧ ਇਕ ਕਾਰਗਰ ਹਥਿਆਰ ਹੋ ਨਿਬੜਿਆਂ ਹਨ ।ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਉਹ ਦੇਸ਼ ਜਿਥੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਖਤਰਾ ਹਨ ਇਹ ਸ਼ੋਸਲ ਨੈੱਟਵਰਕਿੰਗ ਸਾਇਟਾਂ।ਇਸਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰ ਇਹਨਾਂ ਸਾਇਟਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਧਮਕੀਆਂ ਹਨ।
ਜਿੱਥੋਂ ਗੱਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ,ਮੈਂ ਉਥੇ ਫਿਰ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ,ਮਿਸਰ ਤਾਂ ਦੇਰ ਸਵੇਰ ਤੀਹ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਸਾਸ਼ਨ ਤੋਂ ਨਿਜਾਤ ਮਿਲ ਜਾਵੇਗੀ,ਪਰ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਇਸ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਇਤਹਾਸਕ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਸਾਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਕੀ ਹੈ।ਜਿਹੜਾ ਜਜ਼ਬਾ ਹੁਣ ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਟਿਉਨੀਸ਼ੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿਚ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਜਜ਼ਬਾ ਭਗਤ ਸਿੰਘ,ਰਾਜਗੁਰੂ, ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਅਤੇ ਹਜਾਂਰਾ ਨਾਮੀ ਅਤੇ ਬੇਨਾਮੀ ਸਹੀਦਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਤਾਂਘ ਰਹੀ ਹੋਣੀ ,ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਵਰਗ ਨੇ ਚਾਹੇ , ਅਣਚਾਹੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ।ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਜਾਂ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਹਾੜਿਆਂ ਤੇ ।ਦੇਸ਼ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਤੋ ਬਗੈਰ ਦੇਸ਼ ਬਹਤਾ ਚਿਰ ਬੁਲੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੂੰਹਦੇ ।
ਮਿਸਰ ਦੇ ਤਹਰੀਰ ਚੌਂਕ ਵਿਚ ਉਸ ਘਟਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਰਂੋ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋ ਇਹ ਖਬਰ ਆਈ ਕਿ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਕੜੀ ਬਣਾਕੇ ਕਾਇਰੋ ਵਿਖੇ ਸਥਿਤ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਦੀ ਰਖਵਾਲੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।ਇਹ ਮਿਸਾਲ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸੀ,ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਵੱਧ ਤੋ ਵੱਧ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸਰਕਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਇਕ ਹੋਰ ਸਬਕ ਸਾਡੇ ਬੁਧੀਜੀਵੀ ਵਰਗ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ,ਉਹ ਹੈ ਕਿ ਚੁੱਪ ਸਭ ਤੋ ਵੱਡਾ ਜ਼ੁਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।ਇਸ ਵਰਗ ਨੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਔਖੇ-ਸੌਖੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਸੇਧ ਦੇਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ।ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਬਕ ਸਾਡੀ ਕੇਂਦਰੀ ਅਤੇ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਹੈ,ਜਿਹੜੀਆਂ ਸਾਡੇ ਲਚਕਦਾਰ ਜਮਹੂਰੀ ਤੰਤਰ ਵਿਚ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਬਰ ਦਾ ਇਮਤਿਹਾਨ ਲੈਣ ਲੱਗੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ।ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਕਦੋ ਕੀ ਰੂਪ ਅਖਤਿਆਰ ਕਰ ਲਵੇਗਾ ਇਹ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸਮਾਂ ਹੀ ਤੈਅ ਕਰਗੇ। ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਪੰਜਾਹ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅਬਾਦੀ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਦਾ ਅਨੰਦ ਮਾਣ ਰਹੀ ਹੈ,ਪਰ ਪੰਜਾਹ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅਬਾਦੀ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਦੋ ਤੱਕ ਇਸ ਤਰਾਂ ਅਲੋਕਤੰਤਰੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਜੂਝਣਾਂ ਪੈਣਾ ਹੈ ।ਅਮਰੀਕਾ ਜਿਹੜਾ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦਾ ਵੱਡਾ ਅਲੰਬਰਦਾਰ ਕਹਾਉਂਦਾ ਹੈ ,ਉਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਹਿਮ ਮੰਨੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ,ਕਿਉਂਕਿ ਮਿਸਰ ਦਾ ਮੌਜੂਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਮੁਬਾਰਕ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਤੀਹ ਸਾਲ਼ਾਂ ਤੋ ਅਹਤਿਆਤਦੀ ਬਣਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ।ਮਿਸਰ ਦੀ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਵੀ ਅਮਰੀਕਾ ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਨਿਰਭਰ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਦੇਖਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਊਠ ਕਿਸ ਕਰਵਟ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ।
ਲੇਖ਼ਕ--ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ
No comments:
Post a Comment